Η κατανυκτική μυσταγωγία της περιφοράς του Επιταφίου θέλει κάθε χρόνο την ετοιμασία της. Ο στολισμός του έχει ιδιαίτερο εθιμοτυπικό και δημιουργούσε πάντα μια ευγενή άμιλλα μεταξύ των ενοριών, για ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Η κατασκευή του δεν είναι τυχαία: Όπως πιστεύεται, το επάνω μέρος του συμβολίζει τον ουρανό και το επίπεδο που υπάρχει στη μέση συμβολίζει τη Γη.
ΚΟΡΟΝΑ ΑΠΟ ΑΝΘΗ
Η ελληνική παράδοση ήθελε τις γυναίκες να ξενυχτούν στολίζοντας την ξυλόγλυπτη κατασκευή με λουλούδια όλων των χρωμάτων και των αρωμάτων. Χρησιμοποιούσαν ποικιλόμορφα μυρωδάτα αγριολούλουδα αλλά και άλλα, ήμερα, που μάζευαν τα παιδιά από τους ανοιξιάτικους κήπους, τις αυλές και τα χωράφια: Ανεμώνες, μαργαρίτες, άσπρα, μωβ, κίτρινα και μπλε λουλουδάκια του αγρού, κρίνους, τριαντάφυλλα, άνθη λεμονιάς, βιολέτες, μενεξέδες, πασχαλιές, γαρίφαλα. Στη Σκόπελο οι μοδίστρες έραβαν και τεχνητά χρυσά λουλούδια, τις λεγόμενες τρέδες. Τα λουλούδια πλέκονταν σε στεφάνια και γιρλάντες και όλος ο Επιτάφιος γινόταν μια κορόνα από άνθη που μοσχοβολούσαν. Στις σύγχρονες πόλεις τη θέση των γυναικών παίρνουν συνήθως επαγγελματίες ανθοδέτες επιστρατεύοντας πλήθος από εξωτικά λουλούδια και πρασινάδες.
ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΕΙΑ
Στα παλαιότερα χρόνια όλοι περνούσαν από μια φορά κάτω από τον Επιτάφιο, για να τους πιάσει η χάρη. Στην Κρήτη πίστευαν πως αν τα ζωηρά παιδιά περάσουν τρεις φορές από κάτω, θα φρονιμέψουν και αν κάνουν το ίδιο και οι άρρωστοι, θα αναρρώσουν.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
Τα λουλούδια που έπαιρναν οι πιστοί από τον Επιτάφιο θεωρούνταν ευλογημένα και τα τοποθετούσαν στο εικονοστάσι του σπιτιού. Οι γυναίκες έφτιαχναν με αυτά φυλαχτά για τους ναυτικούς, ενώ άλλοι τα χρησιμοποιούσαν σαν γιατρικό για τον πονοκέφαλο. Αν οι ανάγκες ήταν διαφορετικές, είχαν και άλλη χρήση: Τα κορίτσια της Σκοπέλου τα έβαζαν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποιον θα παντρευτούν, ενώ στην Κρήτη τα χρησιμοποιούσαν για το έθιμο της ανανέωσης της ζύμης του ψωμιού. Σύμφωνα με την παράδοση, υπήρχε η αντίληψη ότι το ψωμί χάνει τη δύναμή του και χρειάζεται ανανέωση, άρα η νέα ζύμη έπρεπε να ευλογηθεί. Έτσι τη Μεγάλη Παρασκευή, όταν ο παπάς διάβαζε το πρώτο Ευαγγέλιο, λέγανε ότι «καινουργιώνεται το προζύμι». Αν μάλιστα έβαζαν και ένα λουλούδι του Επιταφίου μέσα του, τόσο το καλύτερο. Το έθιμο εκτός από την Κρήτη, τηρείται ακόμα και σε κάποιους παραδοσιακούς κρητικούς φούρνους της Αθήνας.
ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ;
Στα χρώματα των λουλουδιών κρύβονται συμβολισμοί : το κόκκινο συμβολίζει το αίμα, το μωβ το πένθος και το λευκό την αγνότητα.
Στις πόλεις τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, καθώς το στόλισμα το αναλαμβάνουν ανθοδέτες, οι οποίοι επιστρατεύουν κάθε είδους εξωτικά λουλούδια και πρασινάδες. Γι’ αυτό και ο Επιτάφιος είναι σαν ένας πίνακας ζωγραφικής με σταυρούς και γράμματα που σχεδιάστηκαν πρώτα σε χαρτί.
ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Σε διάφορες τοπικές κοινωνίες της Ελλάδας, ο Επιτάφιος στολίζεται και με διαφορετικά λουλούδια.
Στη Βόρεια Ελλάδα, οι γυναίκες στόλιζαν κυρίως με πασχαλιές και ζουμπούλια. Ιδιαίτερα στην Καστοριά, στόλιζαν με πρίμουλα ή κουλιάστραντο όπως ονομάζουν τοπικά αυτό το είδος.
Στη Θεσσαλία, από μαρτυρίες των γυναικών της ευρύτερης περιοχής της Καρδίτσας, χρησιμοποιούσαν και εξακολουθούν να το κάνουν στα χωριά κυρίως, πασχαλιά, φόρμιο, βιολέτα, χρυσάνθεμο και διάφορα είδη ορχιδέας.
Στη Λάρισα χρησιμοποιούν το αγιόκλημα στις κολώνες, γιρλάντες με πασχαλιές και μικρά κίτρινα αναρριχώμενα τριαντάφυλλα καθώς και ανεμώνες, φρέζιες, ίρις και καμέλιες.
Στα Ιωάννινα, το κύριο είδος ήταν ο αμάραντος σε διάφορα χρώματα και ανάλογα με το πότε έπεφτε η γιορτή του Πάσχα, ο νάρκισσος. Πασχαλιές έκοβαν για τον Επιτάφιο στο Ζαγόρι, και στο Μέτσοβο οι βλάχοι χρησιμοποιούσαν πρίμουλα.
Στο Αγρίνιο, χρησιμοποιούσαν χιονάκι και πρίμουλα το οποίο μάλιστα στο Καρπενήσι και στο Κρίκελο Ευρυτανίας ονόμαζαν δρακάκι επειδή όπως λένε συμβολίζει τα δάκρυα της Παναγίας.
Στη Κέρκυρα οι γυναίκες θυμούνται λεμονανθούς να πρωταγωνιστούν στον στολισμό και να δίνουν εξαιρετικό άρωμα και «ανατολίτικη» ομορφιά με τι γιρλάντες που έφτιαχναν.
Στην Κεφαλονιά η παράδοση θέλει τις γυναίκες να ξενυχτούν στολίζοντας την ξυλόγλυπτη κατασκευή με λουλούδια όλων των χρωμάτων και των αρωμάτων. Χρησιμοποιούν ποικιλόμορφα μυρωδάτα αγριολούλουδα αλλά και ήμερα, που μαζεύονται από τα παιδιά από τους ανοιξιάτικους κήπους, τις αυλές και τα χωράφια. Κυριαρχούν οι βιολέτες που είναι χαρακτηριστικό λουλούδι στις αυλές των σπιτιών.
Στην Καλαμάτα τη δεκαετία 1950-1960 στόλιζαν μόνο με λευκά άνθη τον επιτάφιο, γιρλάντες με λεμονανθούς, λευκές βιολέτες και κάλλες.
Στη Μυτιλήνη, έφτιαχναν συνθέσεις με λίλιουμ και οριεντάλ κυρίως, καθώς και ζέρμπερα, αλστρομέρια, χρυσάνθεμα, ανθούριο κόκκινο, πάπια – τοπική ονομασία για το φυτό κάλλα, γυψόφυλλη, αμάραντο, αβγιανό- μωβ φυτό που βρίσκεται στο βουνό και μοσχοβολάει (λεβάντα
